O Tribunal Supremo,  na Sentenza 2886/2016  da sala do civil, de 15 de xuño estableceu como doctrina xurisprudencial que o artigo 63.2 do Texto Refundido da Lei de Bases de Facendas LocaIs débese interpretar de modo que en ausencia de pacto en contrario,  a parte vendedora podería repercutir á parte compradora o IBI en proporción ó tempo en que cada unha das partes teña ostentado a titularidade e polo tempo correspondente.

A sentenza ten a súa orixe na venda de 155 plazas de garaxe entre dúas sociedades, que tivo lugar en marzo de 2009. Posteriormente, a sociedad vendedora reclamou á compradora que lle reintegrase a parte proporcional do IBI correspondente ó periodo transcurrido entre marzo e decembro de 2009.

Un xulgado de Madrid, en primera instancia, estimou as pretensións da parte vendedora. Posteriormente, a parte compradora interpuxo recurso de apelación ante a Audiencia Provincial de Madrid que finalmente deixou sen efecto a sentenza apelada. A parte vendedora interpuxo recurso de casación ante o Tribunal Supremo.

A Sala sinala na citada sentenza que o feito impoñible do IBI, neste caso, é a propiedade (art. 61 LHL) suxeito pasivo é o propietario que o sexa ó momento do devengo (art. 63), o devengo coincide có primeiro día do ano natural (art 75).

Ademáis recolle:

“Cando ó art. 63.2 LHL establece que o disposto no apartado anterior será de aplicación sen perxuicio da facultade do suxeito pasivo de repercutir a carga tributaria soportada conforme a las normas de dereito común, débese entender que o suxeito pasivo do imposto, neste caso a vendedora, pódeo repercutir sen ser preciso pacto.

O tenor do art. 63.2 LHL advirte da posibilidade de repercusión, sen suxetalo a pacto que o permita, limitándose o precepto a establecer que o reparto do importe do imposto farase conforme ás normas de dereito común, que no son outras, neste caso, que as da compraventa (art. 1445 e seguintes do Código Civil), en virtude das cales a compradora débese considerar propietaria dende o momento da entrega o 16 de marzo de 2009 (art. 609 del Código Civil).

Sen perxuicio delo, as partes poderán pactar a imposibilidade da repercusión.

Por elo, a regla xeral, en caso de ausencia de pacto en contrario, será que o vendedor que abone o IBI poderao repercutir sobre eocomprador, en proporción ó tiempo en que cada unha das partes teña ostentado a titularidade dominical e polo tempo que o sexa.”

Así, dacordo acuerdo có criterio sinalado polo Tribunal Supremo, aínda que na escritura de compravenda se tivera recollido expresamente estipulación pola que se indica que serán de conta da parte vendedora tódolos arbitrios, tasas, imposto e calquera outros que se deriven da propiedade, conservación e mantenimiento das fincas, a parte vendedora podería igualmente repercutir ó comprador a parte proporcional do IBI correspondente ó período transcorrido entre a data de venda e 31 de decembro. Sempre que non se tivese pactado expresamente outra cosa, o vendedor poderá repercutir ó comprador o IBI que proporcionalmente lle corresponda.

Solicite agora máis información sobre os servizos relacionados có Imposto sobre Bens Inmobles, o dereito fiscal ou as inspeccións tributarias que ofrecemos.

Asesorarémoslle na reclamación do Imposto sobre Bens Inmobles aboado en exceso e a súa recuperación.

Contacte con nós a través do formulario web ou chame ó teléfono 988 23 27 93.

Tamén nos pode enviar un correo electrónico a info@gomezalonsoabogados.com e os nosos abogados poranse en contacto con vostede.